Jidde Jacobi

Wie:
Jidde Jacobi

Wat:
Spraakonderzoeker, neurolinguïst

Waar:
Rijksuniversiteit Groningen en Macquarie University (Sydney)

Studie:
Taalwetenschap

Promotie gaat over:
Veel mensen met de ziekte van Parkinson hebben moeite om duidelijk te spreken. Met mijn onderzoek probeer ik de oorzaak van dit probleem te achterhalen. Ik bestudeer de coördinatie van spraakbewegingen bij deze groep mensen door middel van het meten van tong-, lip- en de kaakbewegingen terwijl zij spreken.

Ik koos dit vakgebied omdat:
Spreken is iets wat de meesten van ons dagelijks doen zonder er echt bij stil te staan. Pas op het moment dat er problemen ontstaan, komt het besef dat spreken niet zo vanzelfsprekend is als het lijkt. Het feit dat iets wat zo simpel lijkt in feite toch heel complex is, spreekt mij ontzettend aan.

Geboren:
27/11/1988, Drachten

Leukste aan wetenschapper zijn:
Het verzamelen van ‘puzzelstukjes’ met informatie en ideeën om uiteindelijk te zorgen voor het beste antwoord op mijn onderzoeksvraag. Dit doe ik bijvoorbeeld door over het onderzoek van anderen te lezen, conferenties te bezoeken of eens koffie te drinken met collega-onderzoekers of juist met vrienden die veel verder van mijn onderzoek vandaan staan.

Meest bijzondere moment als wetenschapper:
De momenten waarop patiënten vertellen over de problemen die zij ervaren en aangeven blij en dankbaar te zijn dat er iemand onderzoek naar doet.

Moeilijkste aan wetenschapper zijn:
Als wetenschapper werk je lange tijd aan één project waarvan de uitkomst onzeker is. Ik droom natuurlijk van het mooiste resultaat, maar besef mij ook dat er een kans is dat ik minder mooie resultaten krijg.

Hobby’s:
Wielrennen, hardlopen, hiken en het eten na afloop

Wat hoop je met bloggen voor Faces of Science te bereiken:
Met Faces of Science wil ik scholieren, studenten, vrienden en andere geïnteresseerden een inkijkje geven in mijn leven als wetenschapper. Daarnaast wil ik hen meenemen naar de wondere wereld van spraak. Bijkomend voordeel van Faces of Science is dat mijn ouders nu ook eindelijk eens zien waar ik al die jaren mee bezig ben geweest.

Wie is je grote voorbeeld?:
Ik heb niet per se een groot voorbeeld, maar in tijden van stress laat ik mij graag inspireren door Bob Marley: “Don’t worry about a thing, cause every little thing gonna be all right.”

Wat wilde je worden toen je 7 was:
Piloot op een Search and Rescue helikopter.

En toen je 17 was:
Documentair fotograaf ergens ver weg van Nederland

Leukste reactie op je onderzoek:
Tijdens publieke demonstraties van Speech Lab Groningen laten we kinderen door middel van echografie vaak hun eigen tong zien. We laten kinderen dan bijvoorbeeld ‘pataka’ zeggen, omdat de beweging van de tong dan goed zichtbaar is. Na het uitspreken van ‘pataka’ zei een kind een keer tegen haar moeder: “Kijk mama, mijn tong is aan het twerken!”

Ik en de media:

Artikel over taalonderzoek op Lowlands van NEMO Kenninslink.

RUG-wetenschappers onderzoeken op Lowlands of je met alcohol op beter bent in een vreemde taal, artikel in het Dagblad van het Noorden

‘Spreek je beter Engels met een slok op’, veldonderzoek op Lowlands, radio-interview op NPO Radio 1

Interview NOS

Interview UKrant