Wie:
Liselore Tissen
Wat:
Technisch Kunsthistorica
Waar:
Universiteit Leiden & Technische Universiteit Delft
Studie:
Kunstgeschiedenis
Promotie gaat over:
De betekenis van 3D-printen voor het kunsthistorisch veld en de toepasbaarheid voor (technisch) kunsthistorisch onderzoek, de conservering & presentatie van schilderijen.
Ik koos dit vakgebied omdat:
Kunst zo interessant is, omdat het de ultieme expressie is van onze identiteit door de geschiedenis heen. Maar nog belangrijker: het is het vaak haar tijd voor. Het provoceert, verbindt, is kritisch, intuïtief en inventief. Bovendien gaat de kunstgeschiedenis gepaard met veel mysterie en discussie, doordat kunstwerken over één element beschikken waar niets anders over beschikt: authenticiteit van het werk en de hand van de meester. Dat maakt kunstgeschiedenis zo fascinerend.
Geboren:
30 december 1993 in Eindhoven
Leukste aan wetenschapper zijn:
Je krijgt kijkjes achter de schermen bij allerlei leuke plekken en instanties en je krijgt daar de ruimte om nieuwsgierig te zijn en bovendien de grenzen op te zoeken. Ook vind ik het leuk dat ik de kennis op de wereld iets mag uitbreiden.
Meest bijzondere moment als wetenschapper:
Elke keer als ik in een atelier en op enkele centimeter af sta van een kunstwerk van Rembrandt, Vermeer of een andere kunstenaar dat ik op dat moment mag scannen en waar ik onderzoek naar mag doen. Een kunstwerk van zo dichtbij meemaken heeft toch iets magisch.
Moeilijkste aan wetenschapper zijn:
Het is soms moeilijk om los te laten waar je mee bezig bent. Waar ik ook ben, loop of reis, overal wordt je geconfronteerd met kunstwerken, reproducties en beginnen de vragen in je hoofd weer te lopen. Daarnaast is het wel eens ingewikkeld om uit te leggen dat een geesteswetenschappelijk vraagstuk, wat vaak vrij conceptueel en niet-tastbaar is, relevant is voor verschillende vakgebieden. Ten slotte is het qua plannen vaak ook nogal een uitdaging: je vindt alles leuk, wil het allemaal tegelijk en een dag heeft maar 24 uur. Je moet dus soms kiezen om bepaalde dingen of richtingen wel of niet te doen.
Hobby’s:
Koken, kunstschaatsen, bezig zijn met Spaanse taal en cultuur, reizen, sporten
Wat hoop je met bloggen voor Faces of Science te bereiken:
Ik wil de discussie die nu in de kunstwereld woedt over die reproduceerbaarheid van werken, begrijpelijk maken. Daarnaast hoop ik vooral aan middelbare scholieren en studenten duidelijk te maken dat wetenschappelijk onderzoek verre van stoffig of saai is. Onderzoek kan namelijk heel praktisch zijn. Je hebt er durf voor nodig, je doet óók onderzoek om een breed publiek te bereiken en een boodschap aan de wereld te verkondigen. “Wetenschap” klinkt misschien eenzaam, maar door wat inkijkjes in mijn leven te geven hoop ik juist te laten zien dat het werk niet eenzaam is en dat je heel toffe dingen kunt doen met een onderwerp waarvoor je je interesseert.
Wie is je grote voorbeeld?:
Frida Kahlo, zij was een kunstenares die ondanks haar fysieke beperkingen tot het einde van haar leven gepassioneerd bleef voor haar vak en er alles aan deed om toch te kunnen doen wat zij het liefste deed. Haar eigenheid, trots, passie en gedrevenheid zijn voor mij een grote bron van inspiratie.
Wat wilde je worden toen je 7 was:
Piloot
En toen je 17 was:
Tatoeëerder
Leukste reactie op je onderzoek:
Mensen zijn vaak een beetje huiverig als het aankomt op technologie en kunst, zeker in het geval van hoogwaardige 3D-reproducties. In de wereld van ‘Fake News’ zijn mensen erg bang zijn om belazerd te worden. Als ik ze dan met 3D-prints laat zien (en voelen!) hoe de kleuren en textuur van de Zonnebloemen van Vincent van Gogh eruit zagen toen het werk net het atelier verliet, krijg ik toch vaak de opmerking: “Goh, maar dit is toch heel interessant en super belangrijk! Waarom doen we dit nog niet vaker?!”
Ik en de media:
Optreden bij de “Universiteit van Nederland”:
Optreden bij BNR
Ik blog hier over mijn onderzoek