In de zomer van 2012 begon mijn collega en natuurkundige David van Woerkom met een nieuwe verzameling. Waar hij in het begin nog een beetje werd uitgelachen, is hij nu de trotse bezitter van dertien handtekeningen van Nobelprijswinnaars. En die heeft hij allemaal persoonlijk ontmoet!
Ik ken David als supergemotiveerde onderzoeker: vastbesloten een top-professor te worden. We studeerden tegelijkertijd af en begonnen op dezelfde dag aan onze promotie. Zijn promotor Leo Kouwenhoven is natuurlijk een van zijn grote voorbeelden, maar daarboven komen toch wel de Nobelprijswinnaars. Voor hem is het nog een droom om zelf Nobelprijswinnaar te worden, toch? David: “Ja dat is het goede woord. Mijn droom. Momenteel is het niet realistisch.” Tijd voor wat vragen aan David.
Je bent ook vliegtuigspotter geweest, was je van kind af aan al van het verzamelen?
Op de dag dat ik met wetenschappelijk onderzoek begon, werd dat mijn grootste hobby. Ik stopte met vliegtuigspotten. Als kind spaarde ik lege flessen. Vooral natuurlijk de sterke drank, die flessen hebben de mooiste labels. In mijn lab probeer ik een wand te vullen met afbeeldingen van nano-structuren die zijn afgekoeld in onze experimentele opstellingen.
Maar mijn meest succesvolle verzameling is de handtekeningen van Nobelprijswinnaars. Bij de eerste drie werd ik nog uitgelachen, nu heb ik er al dertien en komen mensen vaak naar mij toe om te zeggen dat ze naar een conferentie gaan waar ook een Nobelprijswinnaar is. Ze willen dan een handtekening voor mij scoren, maar dat wil ik niet: ik wil ze zelf ontmoeten!
Wat zijn je meest memorabele handtekeningen?
Ik ben begonnen op 27 juni 2012. Toen kwam Kostya Novoselov (die grafeen ontdekt heeft) naar Delft en kwam ik op het idee om handtekeningen te verzamelen. De nieuwste is de handtekening van Steven Chu. Chu was ook de eerste die naar mijn eigen lab kwam. Mijn meest bijzondere handtekening is van Philip Anderson. Anderson kwam naar mijn lezing op Princeton University, de man is 94 jaar oud. Dat was wel heel vet, en hij is ook een van de weinigen waar ik echt even mee heb kunnen praten.
Staat er al een volgende handtekening op de planning?
Momenteel staat er geen op de planning, helaas. Maar ik hou mijn ogen steeds beter open. Ik heb er nu dertien, maar ik heb niet echt een doel qua aantal: ik wil vooral niemand mislopen. Zo was de Nederlander Veltman in Delft, ik zag hem en dacht: ‘ik ken die man ergens van’. Later kwam professor Ronald Hanson naar mij toe, en vroeg of ik zijn handtekening had kunnen bemachtigen. Toen viel het kwartje, net te laat! Dat laat ik niet nog eens gebeuren. Ik houd nu een bestand bij met alle Nobelprijswinnaars.
Hoe bereid jij je voor op een mogelijke handtekening?
Speciaal naar een conferentie voor de handtekening, dat doe ik niet, het moet een beetje spontaan zijn. Maar als ik weet dat ik naar een conferentie ga waar ook een Nobelprijswinnaar komt dan print ik de foto, het jaar en de reden dat ze de Nobelprijs hebben gekregen. Ik ben nu twee keer naar Leiden geweest voor hun Colloquium Ehrenfestii. Daar komen al meer dan honderd jaar de beste sprekers, zelfs Albert Einstein is daar geweest. In augustus is een grote conferentie van mijn werkveld in China waar twee Nobelprijswinnaars komen, maar deze ga ik helaas missen.
De Nobelprijs wordt altijd zo mooi samengevat in één zin, hoe ziet die er uit voor jouw promotie-onderzoek
“For the further identification on the Majorana fermion by showing the 4pi effect”.